Zitten we dan, thuis achter te laptop, het allerlaatste verhaal te schrijven. Gisteren een super fijne terugvlucht gehad, ondanks dat het lang duurde heeft Hidde zich voortreffelijk gedragen. Heerlijk dat kind.
We haken aan op het vorige verhaal. Donderdags namen we dus de trein richting Takayama. Om 13:30 uur stipt kwamen we op het station aan. We namen de taxi richting onze ryokan, een typisch Japans huis waar we de komende twee nachten gaan slapen. Een hele ervaring dus. We komen er aan en zijn eigenlijk niet meteen enthousiast. En dan niet zozeer om ons zelf maar meer om Hidde. Als we dit 10 jaar geleden hadden gedaan hadden we dit fantastisch gevonden maar nu met Hidde zijn we niet laaiend enthousiast. We besluiten om onze spullen te dumpen en richting de stad te lopen. Op de een of andere manier hebben we vandaag onze mopperdag want ook van het stadje worden we niet enthousiast.
Na een half uur blijkt dat het een nationale feestdag is en dat er daarom de komende 3 a 4 dagen niet veel te doen is. Vele shops, restaurants en tourbureaus zijn dicht. We ploffen na wat mooie fotostops bij een koffiebar neer en na een half uurtje dubben zijn we eruit. We gaan een dag eerder naar Tokyo. Onze reis is in principe helemaal geboekt dus dat betekent dat een nachtje Tokyo extra geld kost voor ons, maar om nu nog een dag in een dorpje rond te hangen waar momenteel niets te doen is, weinig mooie uitzichten (door slechte weer) en hiken met slecht weer, dat heeft ook geen toegevoegde waarde. We boeken een hotel in Tokyo om de hoek van ons eigen hotel en reserveren de trein. In het guesthouse leggen we via google translate uit dat we een dag eerder gaan. De man begrijpt het en wil ons de volgende dag graag naar het station brengen, als service.
De volgende ochtend krijgen we eerst een typisch Japans ontbijt, zittend op de grond en daarna richting het station. We zijn beide erg blij met de keuze want nog een nacht op de vloer slapen zou niet goed zijn voor onze rugjes :-p
Om 11 uur komen we aan op Tokyo station. Wat een gekkenhuis. Super veel mensen. Het ontploft er van de mensen. We pakken de metro richting ons hotel. Na een half uurtje lopen komen we bij het hotel aan. Ties had zich vergist in het hotel dus we mochten weer als pakezels terug naar waar we vandaan kwamen. Zelfde keten, ander hotel. Na nog eens 45 minuten sjouwen komen we aan bij het juiste hotel. We dumpen onze spullen, Hidde wordt wakker en we besluiten om meteen de stad in te gaan, op zoek naar een lunchspot. Als snel gevonden, we lunchen en lopen daarna door onze wijk in. Langs mooie tempels, gezellige straatjes om uiteindelijk bij de Tokyo skytree te komen. We besluiten om wat vroeger warm te eten als normaal zodat we lekker lang boven kunnen blijven en de stad vanuit de licht zien verlichten. Zo gezegd, zo gedaan. Boven laten we Hidde even lekker zijn gang gaan en al snel heeft hij een hele kring publiek om zich heen. Hij lacht, zwaait naar iedereen, klapt in zijn handjes en al die gekke Japanners doen mee. Hilarisch om te zien. Super leuk dat hij zo geliefd is. We nemen uitgebreid de tijd om foto’s te maken en nadat de zon onder is en we genoeg foto’s hebben gaan we terug naar ons hotel.
Zaterdag 7 april is Hidde al om 6 uur wakker, heerlijk, en besluiten we om te gaan douchen en meteen te ontbijten. Om de hoek zit een leuk hip cafe met heerlijk ontbijtje. Hidde vind het wederom allemaal mmmmm. Na het ontbijt zijn we als gekken naar Tsuta gegaan. Tsuta is een Ramen restaurant die een michelinster hebben gekregen voor hen Ramen. De gerechten zijn helemaal niet duur, gewoon normale prijs voor Ramen (10 euro) maar het is wel een gekkenhuis om te reserveren. Als we er aan komen staat er al een rij om een tijdsindicatie te krijgen. Om half 2 mogen wij plaats nemen in dit kleine restaurantje.
We nemen de metro terug naar ons hotel, verhuizen de spullen over en gaan op pad. We lopen eerst Euno, een groot park in het centrum. We spelen wat met Hidde en lopen via Akiabara, de freakwijk van Japan, naar de metro. Wij vonden de freakwijk heel leuk maar we denken dat de verkleden meisjes meer in de avonduren rond lopen dan in de middag. We nemen de metro richting Shibuya, ook wel bekend als het grootste oversteekpunt te wereld. Van bovenaf ziet het eruit als een grote mierenhoop die zich verplaatst. Super gaaf om te zien. Omdat het al tegen de middag loopt besluiten om te gaan lunchen bij ons tentje. Om half 2 stipt staan we voor de deur maar we moeten toch nog even wachten. Rond 10 voor 2 worden we binnengelaten en begint het feest. We bestellen beide de ramen met iberische ham en truffel. Hiervan zouden we wel 3 kommen opkunnen. Super super lekker. Zelfs Hidde vind het mmmmmmm. Daarna gaan we uitbuiken in het park in de wijk Shinyuku. Prachtig park met heel veel bloesem. De avond blijven we hangen in de wijk rondom ons hotel, hele leuke gezellige wijk.
Zondagochtend vertrekken we vroeg richting Mount Fuji. We houden allebei onwijs van natuur en we vinden dat we Mount Fuji absoluut niet mogen missen want het is toch wel een icoon van Japan. De trein zit tjok en tjok vol en ze blijven maar stapelen. Heel erg irritant want iedereen valt over de kinderwagen en Lotte vecht als een leeuw dat ze bij Hidde uit de buurt moeten blijven.
Na een rit van 2 uur komen we aan bij Mount Fuji. Inmens groot, veel groter dan we dachten. We nemen een taxi naar het Oshi Park, volgens de lonely planet de mooiste plek om Mount Fuji in volle glore te zien. Na een half uur rijden komen we op deze fantastisch mooie plek. We kijken onze ogen uit. Man man man, wat inmens groot en wat ontzettend mooi. Echt een plek om kippenvel te krijgen. Na 3 uurtjes zijn we helemaal zoet met ons mooie uitzicht en pakken we de trein terug richting Tokyo. Daar aangekomen gaan we lekker de stad in om rond te slenteren, winkeltjes te bekijken en een plekje zoeken voor het avondeten. S’avonds slenteren we wat rond door de neon verlichte straten en uiteindelijk gaan we terug naar ons hotel.
De laatste dag van onze trip hebben we besloten om een activiteit te doen voor Hidde. We gaan naar disneyland. Zijn moeder vind dit ook leuk en gezellig en zijn vader sjokt er achteraan. Na een half uur treinen komen we aan bij Disneyland. We besluiten om allereerst naar Disney Sea te gaan zodat we rondje daar kunnen maken en uiteindelijk naar Disneyland te gaan. Bij de entrance van Disney Sea horen we dat je of naar het ene of naar het andere park kan gaan, maar niet naar beide. Dat is dus niet echt een optie met Hidde want we begrijpen dat Disneyland leuker voor Hidde is dan Disney Sea. Dus terug naar het andere park. Hidde kijkt zijn ogen uit en vind alle kleuren en Disney figuren heel erg leuk. Na een middag van attracties en lekker spelen is het genoeg geweest. We besluiten om weer terug te gaan. Achteraf gezien was Hidde misschien toch een beetje te klein voor Disney, want uiteindelijk zijn we er maar tot 3 uur geweest, en dat is veel geld voor zo’n park, maar ach we hebben het nu toch al gedaan. De middag wil mama nog even shoppen en de avond gaan we een beetje op tijd naar bed, morgen een hele lange vliegdag, die er nu dus opzit.
Mensen vroegen ons waarom Japan. Voor ons was de keus gevallen op Japan omdat het makkelijk te bereizen is met kinderen, Hidde had geen inentingen nodig en we nieuwsgierig waren naar het land van de rijzende zon. Mooie culturen in Kyoto, kleurrijk Tokyo en de prachtige natuur. De Sakura bloesem was de kers op de taart.
Hebben we genoten van Japan. Zeker weten. Vooral omdat het een bijzonder mooi land is, lieve zorgzame mensen, prachtige natuur en de hele mooie bloesem. Maar bovenal omdat we lekker met z’n drietjes waren, even niets, alleen elkaar. En nu? Lekker genieten van ons huis en het thuiszijn en nieuwe plannen maken voor een nieuwe reis, want dat blijft toch altijd kriebelen.
Liefs
Ties, Lotte en Hidde
