Ik weet niet goed hoe te beginnen. Laten we zeggen dat het afgelopen jaar niet het beste jaar is geweest voor onze grote hobby. Want ondanks dat we ook echt wel weg zijn geweest, miste we dit. Het uitzicht vanuit het vliegtuig, de geur van een nieuw land, nieuwe plekken, het onbekende ontdekken. En na vele verschillende trips die niet doorgingen konden we nu eindelijk een deel van onze vouchers inleveren.
Op dinsdag 9 november bracht opa Willy ons naar Schiphol. Na lang wachten is het eindelijk zover. De kinderen spelen nog even in het grote vliegtuig in Lounge2 (aanrader) en daarna mogen we instappen. Ready voor onze vlucht van 10 uur. Die vlucht, dat was dus appeltje eitje. We hadden ons ingesteld op 10 uur kindervermaak en dat was dus niet het geval. Dat was meteen al een heerlijke meevaller.
Na 10 uur landde we om 15:15 in Cancun. Na controle en stempels in ons paspoort pakken we de taxi naar hostel Selina in Cancun. Echt een fijn plekje voor een nachtje. Ze hebben familie kamers wat voor ons echt ideaal is. Nadat we de spullen in de kamer gooien gaan we bij het zwembad zitten om lekker te eten. De kinderen zijn ook wel echt klaar met de dag dus we maken er een quicky van.
De volgende dag zijn de kinderen om kwart voor 5 wakker. Ietwat aan de vroege kant maar eigenlijk ook al best wel goed in het nieuwe ritme. We dealen er maar mee. Na een lekker ontbijtje pakken we de taxi naar het vliegveld om onze huurauto op te halen.
Om 12 uur rijden we de route richting Chiquila ofwel het kleine haventje richting Isla Holbox.
Na ongeveer 2 uurtjes rijden komen we aan in de haven waar we onze auto parkeren en de ferry pakken naar Isla Holbox. Bij aankomst in de haven pakken we een golf karretjes taxi die ons naar het hotel brengt. Dit is dus een hele uitdaging want vorige week is er een storm geweest waardoor alle straten blank staan. Na een bijzonder ritje door plassen en via hobbelige stukken weg komen we bij ons hotel. En dat is me toch een plaatje.
Nadat we een beetje gesetteld zijn besluiten we om lekker het stadje te gaan verkennen. Wat een heerlijk plekje met kleurrijke huizen en super vriendelijke mensen.
En.......het strand is echt paradijs. We laten de kinderen lekker hun gang gaan en wij genieten enorm van de zonsondergang. Daarna eten we bij Painapol, die naam ga je het komende blog heel vaak horen.
Na een heerlijk nachtje met kids die om kwart over 6 wakker zijn (er zit al verbetering in) lopen we wederom naar het stadje om te ontbijten bij Painapol. Hidde en Pien zijn helemaal verliefd op het personeel. En wij op het eten. Want het avondeten was lekker maar de ontbijtjes zijn helemaal om je vingers bij af te likken.
Die dag doen we echt letterlijk niets anders dan spelen op het strand, eten en luieren.
Heerlijk, hier kunnen we wel aan wennen.
Volgende dag hebben we dezelfde dag alleen in de middag besluiten we een golfkarretje te huren zodat we het stadje een beetje kunnen bekijken.
De avond krijgen we wederom het verzoek van de kinderen om bij Painapol te gaan eten. En natuurlijk doen we dat.
Valerio (Hidde's maat) leert hem nog allerlei goocheltrucs en mimi is gewoon heel lief. Een foto van deze twee kan dan ook niet ontbreken in Hidde's album.
Op zaterdag komt het met bakken uit de lucht en besluiten we om redelijk vroeg weer naar het vaste land te gaan. Na de boottocht en een autorit van 2 uur komen we bij ons hotel Mayaland. Heel groot hotel midden in de jungle. Bij binnenkomst in onze kamer zien we op het plafond (rieten dak) een hele grote dikke harige spin. Als Lotte ergens bang voor is dan zijn het wel spinnen. We bedenken een plan hoe we dit 2 dagen gaan overleven. We besluiten om voor bij de balie te melden dat we niet tevreden zijn en of ze nog plek hebben in het hotel zelf. Gelukkig hebben ze dat.
Op zondag staan we super vroeg op zodat we op tijd bij Chichen Itza zijn. Om 7 uur stipt staan we klaar voor het ontbijt. Wat blijkt, er is een tijdsverschil van een uur dus we stonden stipt om 6 uur klaar voor ontbijt. Na een kleine wandeling door de tuin en even FaceTime met het thuisfront doen we een uur later een nieuwe poging. Na ons ontbijt rijden we naar Chichen Itza. We rijden naar de toegangspoort en wat blijkt, hier zijn alle toeristen. We hebben tijdens onze reis nog maar weinig tot geen toeristen gezien en nu staan er hier hordes. Als we eenmaal binnen zijn lijkt het reuze mee te vallen qua tourisme maar als we rond half 12 naar huis willen ontploft het van de toeristen en staat er mega rij voor de ingang. Mazzel dus. De middag vertoeven we bij het zwembad, spelletjes, kleuren, eten en veel zwemmen.
De volgende dag rijden we na ons ontbijt meteen door naar los Colorados ofwel het roze meer. En ook dit is bizar mooi. We maken een mooie ronde samen met een gids langs de roze meren. En qua plek ook super fotogeniek, vinden wij.
Na de middag rijden we terug naar Valladolid waar we rond 3 uur inchecken in ons hostel/ hotel waar we om 5 over 3 na veel gedoe weer uitchecken. Verschrikkelijk vieze plek, geen fijne kamer en veel vreemde types (en we zijn echt wel wat gewend hoor). Om 10 over 3 staan we dus op straat op zoek naar een nieuwe plek. Na even zoeken vinden we op booking een haciënda die er prima uitziet. Meteen geboekt en bij aankomst blijkt dat we hier wel goed zitten.
En hier zitten we dan ons eerste verhaal sinds tijden weer te typen. In deze prachtige oude haciënda. De kinderen zitten op de veranda te spelen en wij genieten van de rust en de fijne plek.
Hopelijk vinden jullie het leuk om ons eerste verhaaltje te lezen,
Veel liefs
Hidde, Pien, Ties en Lotte